Espelida literària de la lenga d’Òc dins lo caire d’Alès (1800 à 1950)

Aquel libre es un trabalh entreprés coma causida de Memòri per lo Master de Lengas Romanas. La tòca èra de cercar e recampar los autors qu’avián escrich en lenga d’òc dins lo caire d’Alès au sègle XIX. L’escritura dins la lenga dau país fasiá flòri d’aquel temps que tot lo mond la comprenián e qu’un movement bèl de respelida l’aviá tornada metre a l’onor. Après una collècta de tot çò que se podiá trobar, per cada autor, caliá ensajar de parlar de sa vida, son òbra, la lenga utilizada e de bailar de tròces causits. Dins un segond temps, d’après lo vejaire d’autors qu’an estudiat lo movement bèl de respelida de la lenga dins Occitània, èra necite de situar los autors dau caire d’Alès. De mai, l’estudi del contèxt del periòd estudiat podiá esclairar la florida d’escriches. Enfin d’après las epòcas, l’òbra de cada autor, sas particularitats, se podiá arribar a una mena de classament. De tot biais, lo ressentir d’aquelas òbras es subjectiu. Los critèris de causida son objectius mas forçadament ligats a la personalitat del legidor. D’autres aurián pogut organizar d’un biais diferent... La causida èra de metre totas las sorgas de las paginas e de bailar, s’èra possible, lo tèxt d’origina del libre. La lenga e la grafia ne son demoradas intactas. De còps, la qualitat de reproduccion es pas tròp bona al despièch de totas las correccions portadas. 87 autors son estats recampats... Entr’eles demòran pas qu’un vintenat d’autors qu’an escrich dins de revistas e que sos tèxtes se pòdon apondre encara... mas es benlèu sens fin...