Mon país e París / Mon pays et Paris

De fach, son los legeires que lor a agradada la legida de la primièira partida de ma vida que son - çò diguèron - demorats sus sa fam. Ne volián saupre mai... Me siái trachada alara, que lo quinzenat d’annadas passadas a París, èran estadas çò qu’aviá amodat lo demai... Segur, primièr, ai descobèrt lo ròdol parisenc e los alentorns, ai trespassat tanben de periòds tescuts d’istòria e enfin, ai agut lo sentit d’aquel que, aluenhat e faidit de son país, viu pas que dins l’abséncia e las retrobalhas de son caire... fins au retorn tant esperat !